- stargać
- dk I, \stargaćam, \stargaćasz, \stargaćają, \stargaćaj, \stargaćał, \stargaćany1. «targając poplątać, zwichrzyć»
Stargać nici, sznurek.
Stargane włosy, wąsy.
2. «zniszczyć, nadwerężyć, sterać; nadszarpnąć, osłabić»Stargać nerwy, zdrowie.
3. przestarz. «zerwać, podrzeć»Stargać więzy, łańcuchy.
stargać się1. «ulec zniszczeniu, nadwerężeniu; osłabnąć»Stargały się czyjeś nerwy, siły.
2. «ulec zwichrzeniu, poplątaniu; potargać się»Stargały się włosy.
Słownik języka polskiego . 2013.