Słownik języka polskiego . 2013.
stawić — czoło (czoła) komuś, czemuś zob. czoło 3 … Słownik frazeologiczny
stawić czoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie poddać się, podjąć walkę z kimś, czymś, przeciwstawić się, walczyć z przeciwnościami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żeglarz musi stawić czoło żywiołom. Stawić czoło losowi, przeciwnikowi, wrogowi … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stawiać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawić się — dk VIa, stawić sięwię się, stawić sięwisz się, staw się, stawić sięwił się stawiać się ndk I, stawić sięam się, stawić sięasz się, stawić sięają się, stawić sięaj się, stawić sięał się «przybyć osobiście, przyjść gdzieś, zgłosić się» Stawić się… … Słownik języka polskiego
stawiać – stawić opór — {{/stl 13}}{{stl 7}} sprzeciwiać się, przeciwstawiać się, opierać się, nie pozwalać na coś, walczyć z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niespodziewanie załoga zaczęła stawiać opór pracodawcy. Państwo stawiło opór zbrojny agresorowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stawiać sięam się, stawiać sięa się, stawiać sięają się {{/stl 8}}– stawić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stawiać sięwię się, stawiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawiać się gdzieś, przybywać na określone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ставить — ставлю, укр. ставити, др. русск. ставити, ст. слав. ставити, ставлѭ ἱστάναι, κωλύειν, στέλλειν (Супр.), болг. ставя, сербохорв. ста̏вити, ста̏ви̑м, словен. staviti, stȃvim, чеш. staviti, слвц. stаvit᾽, польск. stawic, в. луж. stawic, н. луж.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… … Słownik frazeologiczny
plaga — książk. Plaga egipska «o czymś, o kimś bardzo dokuczliwym, uciążliwym, nieznośnym»: Polska musiała stawić czoła prawdziwej burzy, jaka rozpętała się w światowej gospodarce. (...) spadały na nas kolejne egipskie plagi: po kryzysie dalekowschodnim… … Słownik frazeologiczny
