stągiew

stągiew
ż V, DCMs. \stągiewgwi; lm M. \stągiewgwie, D. \stągiewgwi, N. \stągiewgwiami
przestarz. «duże, wysokie naczynie o szerokim dnie, zwężające się ku górze, zwykle z jednym uchem»

Cynowa, gliniana, porcelanowa stągiew.

Stągiew wody.

Stągwie z piwem, winem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • stągiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. stągiewgwi; lm M. stągiewgwie {{/stl 8}}{{stl 7}} naczynie o dużej pojemności, dość wysokie, mające szerokie dno, zwężające się ku górze, najczęściej z jednym uchem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stągiew z drewnianych …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fasa — ż IV, CMs. fasie; lm D. fas 1. «duże naczynie drewniane z klepek służące do przechowywania produktów; duża beczka do piwa, wina; stągiew, kadź; pojemność takiego naczynia» Fasa ze słoniną. Fasa miodu, wina. 2. «naczynie do garbowania skór wkopane …   Słownik języka polskiego

  • stągiewka — ż III, CMs. stągiewkawce; lm D. stągiewkawek 1. ryb. «krótki elastyczny drucik (lub żyłka) z haczykiem, stanowiący zakończenie żyłki wędkarskiej, zabezpieczający ją przed zerwaniem przez rzucającą się rybę» 2. przestarz. «mała stągiew» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”