- stąpać
- ndk I, \stąpaćam, \stąpaćasz, \stąpaćają, \stąpaćaj, \stąpaćał - stąpnąć dk Va, \stąpaćnę, \stąpaćniesz, \stąpaćnij, \stąpaćnął, \stąpaćnęła, \stąpaćnęli, \stąpaćnąwszy«stawiać nogi, stopy posuwając się naprzód, stawiać kroki, iść, kroczyć»
Stąpać cicho, powoli, ostrożnie, na palcach.
Stąpać ciężko, niezdarnie.
Nie mógł stąpnąć chorą nogą.
◊ Gdzie, gdziekolwiek stąpnąć «wszędzie, w każdym miejscu»◊ Stąpać po różach «mieć beztroskie, szczęśliwe życie»◊ (Mocno) stąpać po ziemi «być rozsądnym, praktycznym, nie bujać w obłokach»
Słownik języka polskiego . 2013.