stężenie

stężenie
n I
1. rzecz. od stężyć, stężeć
∆ Stężenie pośmiertne «samoistne zwiększenie się spoistości mięśni, występujące w kilka godzin po śmierci, usztywniające i utrwalające pozycję ciała, ustępujące po paru dobach»
2. chem. «zawartość danego składnika w jednostce objętości lub masy substancji, wyrażona w określony sposób (np. procent wagowy, ułamek molowy); koncentracja»

Silne, słabe stężenie.

Stężenie roztworu.

Stężenie zapylenia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • stężenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. stężeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}stężenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. stężenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} zawartość określonego składnika w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Torre de gradiente — Este artículo o sección sobre tecnología necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puesto el 19 de agosto de 2009. También puedes… …   Wikipedia Español

  • aktywność — ż V, DCMs. aktywnośćści, blm 1. «skłonność, zdolność do intensywnego działania, do podejmowania inicjatywy; czynny udział w czymś» Aktywność życiowa. Aktywność członków załogi. Wykazywać aktywność w czymś. 2. chem. «miara zdolności substancji do… …   Słownik języka polskiego

  • koncentracja — ż I, DCMs. koncentracjacji, blm 1. «ześrodkowanie, skupienie, gromadzenie czegoś w jednym miejscu, w jednym punkcie» Koncentracja wysiłków. Koncentracja wojsk. ∆ ekon. Koncentracja i centralizacja kapitału «formy akumulacji kapitału, polegające… …   Słownik języka polskiego

  • kondensacja — ż I, DCMs. kondensacjacji; lm D. kondensacjacji (kondensacjacyj) 1. «zagęszczenie, stężenie czegoś» Kondensacja zapachu. 2. «nadanie czemuś zwartego układu, zwięzłe, treściwe ujęcie, przedstawienie czegoś; skupienie, zgromadzenie najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

  • nasolenie — n I 1. rzecz. od nasolić. 2. «zawartość, stężenie soli w czymś; słoność» Nasolenie gleby. Stopień nasolenia wody morskiej …   Słownik języka polskiego

  • rozcieńczać — ndk I, rozcieńczaćam, rozcieńczaćasz, rozcieńczaćają, rozcieńczaćaj, rozcieńczaćał, rozcieńczaćany rozcieńczyć dk VIb, rozcieńczaćczę, rozcieńczaćczysz, rozcieńczaćcieńcz, rozcieńczaćczył, rozcieńczaćczony «zmniejszać stężenie roztworu przez… …   Słownik języka polskiego

  • rozcieńczenie — n I 1. rzecz. od rozcieńczyć. 2. blm «stężenie roztworu wyrażone stosunkiem substancji rozpuszczonej do rozpuszczalnika» …   Słownik języka polskiego

  • rozpuszczalność — ż V, DCMs. rozpuszczalnośćści, blm chem. «właściwość, zdolność danej substancji stałej, ciekłej lub gazowej do tworzenia roztworu z danym rozpuszczalnikiem (zwykle wodą); stężenie roztworu nasyconego w danej temperaturze, wyrażone liczbą gramów… …   Słownik języka polskiego

  • roztwór — m IV, D. roztwórtworu, Ms. roztwórtworze; lm M. roztwórtwory «ciało stałe rozpuszczone w cieczy lub ciecz rozprowadzona inną cieczą; w chemii: jednorodna mieszanina dwóch lub więcej substancji tworząca jedną fazę, występująca w różnych stanach… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”