roztwór

roztwór
m IV, D. \roztwórtworu, Ms. \roztwórtworze; lm M. \roztwórtwory
«ciało stałe rozpuszczone w cieczy lub ciecz rozprowadzona inną cieczą; w chemii: jednorodna mieszanina dwóch lub więcej substancji tworząca jedną fazę, występująca w różnych stanach skupienia - gazowym (mieszaniny gazów), ciekłym (rozpuszczonej w cieczy innej cieczy, gazu lub ciała stałego) oraz stałym (rozpuszczonego w ciele stałym innego ciała stałego, gazu lub cieczy)»

Roztwór alkoholowy, wodny.

Roztwór cukru, soli.

Skład roztworu.

Stężenie roztworu.

∆ Roztwór fizjologiczny «wodny roztwór chlorku sodu (soli kuchennej) lub innej soli mineralnej, o zawartości składników mineralnych i ciśnieniu osmotycznym zbliżonych do ciśnienia i składu osocza krwi; stosowany w medycynie m.in. do rozpuszczania leków, jako płyn uzupełniający krew (np. w krwotokach) oraz w badaniach biologicznych»
∆ Roztwór nasycony «roztwór zawierający maksymalną przy danej temperaturze i danym ciśnieniu ilość substancji rozpuszczonej»
∆ Roztwór nienasycony «roztwór, w którym może się rozpuścić jeszcze pewna ilość tej samej substancji»
∆ Roztwór właściwy «układ o rozdrobnieniu cząsteczkowym, w którym wielkość cząstek wynosi około jednego milimikrona»
∆ Roztwór koloidowy «układ pośredni między roztworem właściwym a zawiesiną, w którym cząstki rozproszone mają wielkość od 1 do 100 milimikronów»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • roztwór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. roztwórtworu, Mc. roztwórtworze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ciało stałe rozpuszczone w cieczy lub jakaś ciecz rozpuszczona w innej cieczy : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • hipertoniczny — przym. od hipertonia ∆ biol. Roztwór hipertoniczny «roztwór o większym ciśnieniu osmotycznym niż roztwór porównywany» …   Słownik języka polskiego

  • hipotoniczny — przym. od hipotonia ∆ biol. Roztwór hipotoniczny «roztwór o niższym ciśnieniu osmotycznym niż roztwór porównywany» …   Słownik języka polskiego

  • izoosmotyczny — ∆ fiz. Roztwór izoosmotyczny «roztwór o ciśnieniu osmotycznym równym ciśnieniu roztworu porównywanego; roztwór izotoniczny» …   Słownik języka polskiego

  • izotoniczny — 1. fiz. chem. «mający ciśnienie jednakowe z ciśnieniem porównywanym» ∆ Roztwór izotoniczny «roztwór o ciśnieniu osmotycznym równym ciśnieniu roztworu porównywanego; roztwór izoosmotyczny» 2. jęz. «mający jednakową liczbę akcentów» ∆ Wiersz… …   Słownik języka polskiego

  • kwas — m IV, D. u, Ms. kwassie; lm M. y 1. «substancja kwaśna; kwaśny smak; kojarzący się z tym smakiem zapach» Kwas kapuściany, naturalny. Czuć kwas. Czuć kwasem. ∆ Kwas chlebowy «musujący napój chłodzący przyrządzony z osłodzonej wody z dodatkiem… …   Słownik języka polskiego

  • stężyć — dk VIb, stężyćżę, stężyćżysz, stęż, stężyćżył, stężyćżony stężać ndk I, stężyćam, stężyćasz, stężyćają, stężyćaj, stężyćał, stężyćany «zagęścić, zgęścić coś, zwłaszcza roztwór przez zmniejszenie ilości rozpuszczalnika; doprowadzić ciało płynne do …   Słownik języka polskiego

  • brzeczka — ż III, CMs. brzeczkaczce; lm D. brzeczkaczek «wodny roztwór składników wyekstrahowanych ze słodu piwowarskiego, uzyskany w procesie produkcji piwa podczas zacierania słodu (z dodatkiem lub bez dodatku chmielu)» ∆ techn. Brzeczka garbarska «wodny… …   Słownik języka polskiego

  • buforowy — przym. od bufor ∆ Państwo buforowe «potoczne określenie państwa, zwykle niewielkiego, słabego pod względem politycznym i wojskowym, położonego pomiędzy państwami silnymi lub sferami ich wpływów i spełniającego na skutek tego rolę buforu między… …   Słownik języka polskiego

  • esencja — ż I, DCMs. esencjacji; lm D. esencjacji (esencjacyj) 1. «wyciąg (ekstrakt) z roślin aromatycznych; roztwór, najczęściej alkoholowy, naturalnych lub syntetycznych substancji zapachowych i smakowych, używany do aromatyzowania wyrobów cukierniczych …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”