Stłamsić w ręku czapkę.
Stłamsić banknot w kieszeni.
Stłamszony kawałek papieru.
Stłamsić w sobie nienawiść, gniew.
Stłamsić czyjąś osobowość.
Stłamszona indywidualność.
Słownik języka polskiego . 2013.
stłamsić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. tłamsić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłamsić się – stłamsić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać tłamszeniu; gnieść, miąć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzeczy się stłamsiły w bagażniku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłamsić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tłamsićmszę, tłamsićsi, tłamś, tłamsićmszony {{/stl 8}}– stłamsić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiać coś gładkości, równości przez gniecenie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgasić — dk VIa, zgaszę, zgasićsisz, zgaś, zgasićsił, zgaszony «spowodować zgaśnięcie czegoś, przerwać, stłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Zgasić lampę, świecę, światło. Zgasić gaz, ognisko, pożar, papieros (papierosa). ∆ Zgasić motor,… … Słownik języka polskiego
