stopić

dk VIa, \stopićpię, \stopićpisz, stop, \stopićpił, \stopićpiony - stapiać ndk I, \stopićam, \stopićasz, \stopićają, \stopićaj, \stopićał, \stopićany

1. «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do temperatury topnienia; doprowadzić do stanu ciekłego, spowodować topnienie czegoś; zdeformować przedmiot z materiału topliwego przez rozgrzanie go do stanu płynnego; rozpuścić, roztopić»

Stopić słoninę, smalec, wosk.

Słońce stopiło lód i śnieg.

2. «topiąc złączyć, spoić coś (zwykle metale) w jedną całość»

Stopić srebro z miedzią.

stopić się - stapiać się

1. «o ciałach stałych: zamienić się w ciało płynne wskutek wzrostu temperatury; stracić właściwy kształt, zostać zniszczonym przez stopienie; ulec rozpuszczeniu, rozpuścić się, roztopić się»

Śnieg stopił się przez jedno popołudnie.

Woskowe figurki stopiły się na słońcu.

2. «zostać złączonym, spojonym przez stopienie; spoić się wzajemnie, złączyć się w jedną całość»