To go bardzo strapiło.
Strapiła go ta wiadomość.
Strapić się czyjąś chorobą, nieszczęściem.
Słownik języka polskiego . 2013.
strapić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. trapić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trapić się – strapić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać smutek, przygnębienie, troskę; martwić się, niepokoić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trapił się swoim słabym zdrowiem. Strapił się bankructwem firmy, której akcje niedawno nabył. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podłamać — dk IX, podłamaćmię, podłamaćmiesz, podłamaćłam, podłamaćał, podłamaćany podłamywać ndk VIIIa, podłamaćmuję, podłamaćmujesz, podłamaćmuj, podłamaćywał, podłamaćywany 1. pot. «osłabić czyjąś odporność psychiczną, lekko przygnębić, zmartwić»… … Słownik języka polskiego
pognębić — dk VIa, pognębićbię, pognębićbisz, pognębićgnęb, pognębićbił, pognębićbiony pognębiać ndk I, pognębićam, pognębićasz, pognębićają, pognębićaj, pognębićał, pognębićany 1. «gnębiąc, szykanując, prześladując zniszczyć kogoś moralnie lub materialnie; … Słownik języka polskiego
strapiony — strapionypieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. strapić (p.) strapiony w użyciu przym. «świadczący o czyimś strapieniu, będący objawem, wyrazem czyjegoś strapienia; zmartwiony, smutny, stroskany» Strapiony głos. Strapiona mina, twarz.… … Słownik języka polskiego
zmartwić — dk VIa, zmartwićwię, zmartwićwisz, zmartw, zmartwićwił, zmartwićwiony «stać się przyczyną czyjegoś smutku, czyjejś zgryzoty; zasmucić» Matkę zmartwiła choroba syna. Zmartwić nauczyciela nieposłuszeństwem. zmartwić się «pogrążyć się w smutku,… … Słownik języka polskiego
przybić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przybijać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przybić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, przybićbiję, przybićbije, przybićbity {{/stl 8}}{{stl 7}} przygnębić kogoś, zmartwić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strapienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. strapić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}strapienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. strapienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} zmartwienie, troska, niepokój,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trapić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trapićpię, trapićpi, trapićpiony {{/stl 8}}– strapić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} przyprawiać kogoś o zmartwienie, powodować czyjś smutek, troskę, wyrządzać komuś przykrość; niepokoić, nękać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmartwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zmartwićwię, zmartwićwi, zmartwićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować, że ktoś stanie się smutny; zasmucić, strapić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bardzo zmartwiło mnie jej nieszczęście. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
