Matkę zmartwiła choroba syna.
Zmartwić nauczyciela nieposłuszeństwem.
Zmartwić się złą wiadomością.
Słownik języka polskiego . 2013.
zmartwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zmartwićwię, zmartwićwi, zmartwićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować, że ktoś stanie się smutny; zasmucić, strapić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bardzo zmartwiło mnie jej nieszczęście. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmartwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pogrążyć się w smutku; zasmucić się, strapić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmartwił się chorobą żony. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podłamać — dk IX, podłamaćmię, podłamaćmiesz, podłamaćłam, podłamaćał, podłamaćany podłamywać ndk VIIIa, podłamaćmuję, podłamaćmujesz, podłamaćmuj, podłamaćywał, podłamaćywany 1. pot. «osłabić czyjąś odporność psychiczną, lekko przygnębić, zmartwić»… … Słownik języka polskiego
strapić — dk VIa, strapićpię, strapićpisz, strap, strapićpił, strapićpiony «przyprawić kogoś o zmartwienie, troskę, smutek; zmartwić» To go bardzo strapiło. Strapiła go ta wiadomość. strapić się «odczuć smutek, troskę; zmartwić się» Strapić się czyjąś… … Słownik języka polskiego
struć — dk Xa, struję, strujesz, struj, struł, struty «zaszkodzić czyjemuś zdrowiu, zwykle przez podanie niewłaściwego pokarmu, wywołać niedomagania, chorobę» Struć kogoś nieświeżym mięsem. ◊ Chodzić, wyglądać jak struty «być zmartwionym, przygnębionym,… … Słownik języka polskiego
zafrasować — dk IV, zafrasowaćsuję, zafrasowaćsujesz, zafrasowaćsuj, zafrasowaćował, zafrasowaćowany przestarz. «sprawić komuś przykrość, przysporzyć komuś zmartwienia; zasmucić, zmartwić» Mocno zafrasował ojca swoim zachowaniem. zafrasować się «zmartwić się … Słownik języka polskiego
zakłopotać — dk IX, zakłopotaćoczę a. zakłopotaćocę, zakłopotaćoczesz, zakłopotaćocz, zakłopotaćał «zmartwić, stropić, zmieszać; wprawić w kłopot» Zakłopotało go jej milczenie. Stanął zakłopotany. zakłopotać się «zatroszczyć się o coś, zmartwić się czymś,… … Słownik języka polskiego
zmartwienie — n I 1. rzecz. od zmartwić a. zmartwieć. 2. lm D. zmartwienieeń «to, co kogoś martwi, co wywołuje smutek; stan tego, kto się martwi» Ciężkie zmartwienie. Przysporzyć, oszczędzić komuś zmartwienia. Schudnąć, rozchorować się ze zmartwienia. ∆ Mieć… … Słownik języka polskiego
kwinta — Spuścić, zwiesić, opuścić itp. nos na kwintę «stracić humor, posmutnieć, zmartwić się»: Leśniczego uderzyło milczenie chłopców. – Co tak spuściliście nosy na kwintę? Panny odjechały? Jeszcze jedna została. H. Ożogowska, Dziewczyna. Głód nam gra… … Słownik frazeologiczny
kwinta — ż IV, CMs. kwintancie; lm D. kwint 1. muz. «interwał prosty, w którym wyższy dźwięk jest w stosunku do niższego piątym stopniem w podstawowym szeregu dźwięków» ◊ pot. Spuścić nos na kwintę «stracić humor, posmutnieć, zmartwić się» 2. sport. «w… … Słownik języka polskiego
