straż

ż VI, DCMs. -y; lm M. -e, D. -y

1. «strzeżenie kogoś lub czegoś przed niebezpieczeństwem, zniszczeniem, kradzieżą, zaginięciem itp., pilnowanie kogoś, żeby nie uciekł; dozór nad kimś lub nad czymś, służba wartownicza»

Straż nad więźniami.

Stać na straży.

Osadzić kogoś pod strażą.

Pełnić, trzymać straż.

Zaciągnąć straż.

przen.

Stać na straży pokoju, tradycji.

2. «człowiek lub grupa ludzi strzegąca, pilnująca kogoś, czegoś; posterunek, warta»

Baczna, czujna, nieodstępna, ścisła, uzbrojona, wierna straż.

Liczne straże.

Straż graniczna.

Straż honorowa, przyboczna.

Straż fabryczna, kolejowa, leśna, więzienna.

Oddział straży.

Straż czuwa, pilnuje kogoś.

Rozstawić, zdjąć straże.

∆ Straż ogniowa a. pożarna «zespół ludzi odpowiednio wyszkolonych i wyposażonych, powołanych do ochrony przeciwpożarowej, a także do przeprowadzania akcji ratowniczych w wypadku klęsk żywiołowych lub katastrof»

∆ wojsk. Straż przednia, tylna «pododdział lub oddział żołnierzy ubezpieczający od czoła lub od tyłu siły główne w marszu»