strącić

strącić
dk VIa, \strącićcę, \strącićcisz, strąć, \strącićcił, \strącićcony - strącać ndk I, \strącićam, \strącićasz, \strącićają, \strącićaj, \strącićał, \strącićany
1. «trącając, pchając zrzucić coś; spowodować upadek, spadnięcie czegoś»

Strącić kogoś z konia.

Strącić kieliszek ze stołu.

Strącić kijem jabłka z drzewa.

◊ Strącić kogoś z obłoków (na ziemię) «przywołać kogoś do rzeczywistości»
◊ Strącić kogoś z tronu «pozbawić kogoś tronu (władzy królewskiej, cesarskiej)»
2. «strzałem zrzucić na ziemię coś lecącego»

Strącić nieprzyjacielski samolot.

Jednym strzałem strącił lecącą kaczkę.

3. «odliczyć komuś od należności, od wypłaty pewną kwotę; potrącić»

Strącić komuś z pensji ratę pożyczki.

4. chem. «wydzielić z roztworu substancję w postaci osadu przez dodanie odpowiedniego odczynnika lub za pomocą elektrolizy; o substancjach chemicznych: spowodować wydzielanie się osadu z roztworu»
strącić się - strącać się chem. «o pewnych substancjach chemicznych: wydzielić się z roztworu w postaci osadu pod wpływem działania odczynników lub w czasie elektrolizy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • strącić — kogoś z obłoków (na ziemię) «przywołać kogoś do rzeczywistości, przywrócić komuś (rozmarzonemu) realny obraz sytuacji» Strącić kogoś, coś z piedestału zob. piedestał 3 …   Słownik frazeologiczny

  • stracić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tracić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

  • stracić — 1. Stracić głowę «pod wpływem emocji nie móc się zdobyć na spokojne, sensowne rozumowanie, przestać panować nad sobą, przestać myśleć logicznie»: Oferta tak bogata, że można stracić głowę, ceny o wiele niższe niż w Warszawie. TSt 3/2000. Nie mogę …   Słownik frazeologiczny

  • stracić drogę — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmylić, zgubić drogę; zabłądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stracić drogę w ciemnościach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić pokarm — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kobiecie lub samicy ssaków: stracić zdolność wytwarzania pokarmu w gruczołach mlecznych {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić głos — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie móc mówić (śpiewać) z powodu choroby lub zbyt forsownego, długotrwałego mówienia (śpiewania) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W połowie przemówienia stracił głos. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić rachunek — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie móc się doliczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kolejnym kieliszku stracili rachunek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić rok [dwa lata] (nauki) — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozostawać w tej samej klasie przez dwa (trzy) lata; powtarzać dwa (trzy) razy tę samą klasę, ten sam rok studiów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez własne lenistwo stracił rok. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić serce — {{/stl 13}}{{stl 8}}{dla kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przestać kogoś kochać, lubić, darzyć kogoś sympatią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kilku wybrykach uczniów straciła zupełnie serce dla tej klasy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”