strudzić

dk VIa, \strudzićdzę, \strudzićdzisz, strudź, \strudzićdził, \strudzićdzony

przestarz. «pozbawić sił, osłabić trudami, mocno zmęczyć; utrudzić, zmordować»

dziś żywe w imiesł. biernym.

Strudzeni żołnierze.

Strudzone konie.

Dzieci strudzone zabawą.

strudzić się «zmęczyć się, zmordować się»

Strudzić się podróżą.