- strudzić
- dk VIa, \strudzićdzę, \strudzićdzisz, strudź, \strudzićdził, \strudzićdzonyprzestarz. «pozbawić sił, osłabić trudami, mocno zmęczyć; utrudzić, zmordować»dziś żywe w imiesł. biernym.
Strudzeni żołnierze.
Strudzone konie.
Dzieci strudzone zabawą.
strudzić się «zmęczyć się, zmordować się»Strudzić się podróżą.
Słownik języka polskiego . 2013.