- studencik
- m III, DB. -a, N. \studencikkiem; lm M. -i, DB. -ówzdr. od student
Nieśmiały studencik.
Słownik języka polskiego . 2013.
studencik
Look at other dictionaries:
studencik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie, z sympatią lub z politowaniem, lekceważeniem o studencie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadziorny studencik. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
