- stukot
- m IV, D. -u, Ms. \stukotocie; lm M. -y«miarowy, powtarzający się odgłos powstający przy uderzaniu twardymi przedmiotami; stukotanie»
Stukot obcasów.
Stukot maszyny do pisania.
Stukot pociągu, kół pociągu.
Słownik języka polskiego . 2013.
stukot
Look at other dictionaries:
stukot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. stukotocie {{/stl 8}}{{stl 7}} miarowy dźwięk wydawany przez rytmicznie uderzające o siebie twarde przedmioty; stuk, stukotanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stukot końskich kopyt. Miarowy stukot pociągu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stūkoti — stūkoti, oja, ojo, stukoti 1. intr. Zt, Dv belsti, barbenti, stuksenti, tauškinti: Klausau, kad kas stuk, stuk, stuk stūkoja sienon Mrk. Pirkion stūkoja ir stūkoja [toks paukštelis] Rod. Prileidžia ir vėl audžia – tep be galo stovais stūkoja Lz.… … Dictionary of the Lithuanian Language
hurkot — m IV, D. u, Ms. hurkotocie; lm M. y «odgłos powstający przy osuwaniu się, przesuwaniu, rozsypywaniu czegoś twardego i ciężkiego; łomot, stukot, rumor, turkot» Hurkot maszyny, pojazdów. Toczyć się z hurkotem … Słownik języka polskiego
klekot — m IV, Ms. klekotocie; lm M. y 1. D. u «o głosie wydawanym przez bociana, powstającym przy klapaniu dziobem» Klekot bocianów. 2. D. u «odgłos powstający przy uderzaniu o siebie twardych przedmiotów; łoskot pracującej maszyny, warkot motoru itp.;… … Słownik języka polskiego
kołat — m IV, D. u, Ms. kołatacie; lm M. y rzad. «głuchy odgłos wywołany uderzeniem o coś; łomot, stukot, kołatanie» Kołat kół po bruku … Słownik języka polskiego
kołatka — ż III, CMs. kołatkatce; lm D. kołatkatek 1. «to, czym się kołacze; zwłaszcza przedmiot (zwykle metalowy) złożony z dwóch elementów, umocowany w dawnych domach przy drzwiach wejściowych, bramie itp., służący do stukania (aby oznajmić czyjeś… … Słownik języka polskiego
łomot — m IV, D. u, Ms. łomotocie; lm M. y «głuchy odgłos upadku lub uderzenia, odgłos łomotania; łoskot, huk, stukot» Łomot kół pociągu. Łomot zamykanych drzwi. ∆ Łomot serca «silne bicie serca» … Słownik języka polskiego
miarowy — 1. «powtarzający się w równych odstępach czasu lub przestrzeni; równomierny, rytmiczny» Miarowe kroki. Miarowy stukot kół pociągu. Miarowy ruch wahadła. 2. «wiążący się z mierzeniem, przymierzaniem; oparty na mierzeniu» Krawiectwo miarowe. ∆… … Słownik języka polskiego
obcasik — m III, D. a, N. obcasikkiem; lm M. i zdr. od obcas Stukot cienkich obcasików … Słownik języka polskiego
postukiwać — ndk VIIIb, postukiwaćkuję, postukiwaćkujesz, postukiwaćkuj, postukiwaćiwał «stukać lekko, z przerwami, od czasu do czasu; wydawać lekki stukot» Postukiwać drewniakami, obcasami. Postukiwać ołówkiem. Postukiwały kule bilardowe … Słownik języka polskiego
