- subiekcja
- ż I, DCMs. \subiekcjacji; lm D. \subiekcjacji (\subiekcjacyj)przestarz. «trud, kłopot, ambaras»
Robić komuś subiekcję.
Nie rób sobie ze mną subiekcji.
‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
subiekcja
Look at other dictionaries:
subėkcija — ×subė̃kcija (l. subiekcja) sf. (1) Up, KlvrŽ, Krkl sambrūzdis, sujudimas: Koki buvo tenai subė̃kcija: tik tik besuspėjo [į traukinį] Mžk. Aš iš tokios subė̃kcijos ligą galiu gauti Sd. Eik eik, koki ten subė̃kcija: vaikas į torpynę įkrito, galia… … Dictionary of the Lithuanian Language
