substytucja

substytucja
ż I, DCMs. \substytucjacji; lm D. \substytucjacji (\substytucjacyj)
1. książk. «podstawienie, zastąpienie czymś»
2. jęz. «metoda ustalania tożsamości funkcjonalnej jednostek językowych lub różnicy w pełnionych przez nie funkcjach, polegająca na wymienianiu tych jednostek w kontekstach określonego typu; zastępowanie jednego elementu (fonemu, morfemu, leksemu) przez inny o tej samej funkcji, m.in. przy zapożyczeniach»
3. praw. «przeniesienie pełnomocnictwa na inną osobę»
‹łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • substytucja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. substytucjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zastępowanie czegoś czymś innym; podstawienie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”