- substytut
- m IV, Ms. \substytutucie1. D. -u; lm M. -y«surowiec lub materiał pomocniczy stosowany zastępczo, np. w razie braku właściwego produktu; także towar, który może zaspokoić potrzeby w wypadku braku potrzebnego towaru»2. DB. -a; lm M. -owie a. \substytutuci, DB. -ówpraw. «osoba upoważniona przez pełnomocnika do zastępowania go w ramach pełnomocnictwa udzielonego mu przez osobę reprezentowaną»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.