Suwać krzesło po podłodze.
Suwać nogami.
Spaczona szuflada z trudem się suwa.
Suwał się z krzesłem z kąta w kąt.
Słownik języka polskiego . 2013.
suwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, suwaćam, suwaća, suwaćają, suwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wielokrotnie przemieszczać coś stykającego się dolną częścią z jakimś podłożem (nie odrywając się od tego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
совать — сую, сврш. сунуть, укр. совати, соваю, др. русск. совати, сунути метать (копье) , ст. слав. совати ῥιπίζειν πυρί (Супр.), болг. совам засовываю , сербохорв. сунути, су̑не̑м плеснуть; насыпать; толкнуть к. л.; напасть на к. л. , словен. sovati,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
jeździć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, jeżdżę, jeździ, jeźdź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się za pomocą naziemnego środka lokomocji lub zwierzęcia; podróżować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeździć pociągami,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeździć — ndk VIa, jeżdżę, jeździsz, jeźdź, jeździł 1. «przebywać (stale, wielokrotnie, od czasu do czasu) odległość jakimkolwiek środkiem lokomocji; prowadzić pojazd; podróżować, udawać się dokądś» Jeździć konno. Jeździć wozem, tramwajem, pociągiem,… … Słownik języka polskiego
suwanie — ↨ suwanie się n I rzecz. od suwać (się) … Słownik języka polskiego
