Traktowali go jak swojaka.
Słownik języka polskiego . 2013.
swojak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. swojakacy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek pochodzący z tej samej okolicy, miejscowości, kraju, co ktoś inny; krajan, ziomek, rodak {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}swojak II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
свояк — род. п. а зять, муж сестры жены , укр., блр. свояк, др. русск. своякъ, болг. свояк, свако, сербохорв. сво̏jа̑к, сва̑к, род. п. свака, словен. svojak, svak, чеш., слвц. svak, польск. swojak земляк , swak свояк , в. луж., н. луж. swak. Производное… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
substantywizacja — ż I, DCMs. substantywizacjacji, blm jęz. «przekształcenie przymiotnika, liczebnika, zaimka dzierżawczego w rzeczownik (np. leniwy → leniwiec, czwarty → czwartek, swój → swojak); przejście do kategorii rzeczownika wyrazu, który należał do innej… … Słownik języka polskiego
