Dziecko sylabizowało tytuły w gazecie.
Z trudem sylabizowała nieznane jej pismo.
Słownik języka polskiego . 2013.
sylabizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, sylabizowaćzuję, sylabizowaćzuje, sylabizowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} czytać niewprawnie, łącząc głoski w sylaby, nie odczytując całych wyrazów; dukać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sylabizować czytankę z elementarza. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
litera — 1. pot. euf. Cztery litery a) «pośladki»: Nie tak dawno bokser publicznie kopnął promotora w cztery litery, dając mu tym samym do zrozumienia, co o nim myśli. GWr 10/02/1999. b) «o człowieku niezaradnym; niedorajda, ciamajda» 2. Litera prawa… … Słownik frazeologiczny
dukać — ndk I, dukaćam, dukaćasz, dukaćają, dukaćaj, dukaćał, dukaćany pot. «czytać niewyraźnie, nieudolnie, jąkając się; sylabizować, bąkać» Mozolnie, ledwo, z trudnością dukał drukowany tekst … Słownik języka polskiego
litera — ż IV, CMs. literaerze; lm D. literaer «znak graficzny głoski, właściwy pismom alfabetycznym» Drukowane, pisane litery. Koślawe, kształtne litery. Wybić, wyryć, wytłoczyć litery. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego kształtu w… … Słownik języka polskiego
sylabizowanie — n I rzecz. od sylabizować … Słownik języka polskiego
złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… … Słownik języka polskiego
slebizavoti — ×slebizavoti, oja, ojo (l. sylabizować) Ds, Lš, Kpč; SD359, N, [K] žr. slebizuoti: Pirmiau vaikus mokė slebizavoti Pn. Senis vos slebizavoja, o mokytu dedas Km … Dictionary of the Lithuanian Language
