sylogistyka

ż III, CMs. \sylogistykayce, blm

log. «teoria sylogizmu (zapoczątkowana przez Arystotelesa), część logiki formalnej zajmująca się formułowaniem i systematyzacją metod i praw wnioskowania z klasycznych zdań kategorycznych oraz dowodzeniem poprawnych i obalaniem niepoprawnych schematów takiego wnioskowania»

‹z gr.›