- syndyk
- m III, DB. -a, N. \syndykkiem; lm M. \syndykycy (-owie), DB. -ów1. praw. «zarządca majątku niewypłacalnego dłużnika, upłynniający pod nadzorem sądu masę majątkową i zaspokajający wierzycieli»2. praw. «w niektórych krajach europejskich: przedstawiciel urzędu lub instytucji mający pełnomocnictwo do prowadzenia spraw przed sądem; także: radca prawny»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.