szczekaczka

szczekaczka
ż III, CMs. \szczekaczkaczce; lm D. \szczekaczkaczek
1. pot. «megafon uliczny, przez który okupanci hitlerowscy podawali wiadomości dla ludności polskiej»
2. pot. «kobieta gadatliwa, krzykliwa, kłótliwa, także: plotkarka»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • szczekaczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. szczekaczkaczce; lm D. szczekaczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z niechęcią o kobiecie gadatliwej, krzykliwej, kłótliwej {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”