Słownik języka polskiego . 2013.
szczerzyć — zęby (do kogoś) zob. ząb 10 … Słownik frazeologiczny
szczerzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, szczerzyćrzę, szczerzyćrzy, szczerzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} pokazywać, odsłaniać zęby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies szczerzy zęby. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczerzyć [suszyć] zęby — {{/stl 13}}{{stl 7}} uśmiechać się, śmiać się, szeroko otwierając usta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestań szczerzyć zęby, bądź poważny. Suszyć zęby w uśmiechu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczerzyć zęby — {{/stl 13}}{{stl 8}}{do kogoś} pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uśmiechać się, śmiać się do kogoś, być przesadnie miłym, ostentacyjnie okazywać komuś życzliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co tak do niej zęby szczerzysz? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ząb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. zęba, Mc. ząbbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z wielu twardych, białych tworów kostnych, znajdujących się w ustach człowieka lub w pysku zwierzęcia, służących do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
щерить — ощерить(ся) сильно рассердиться , кашинск. (См.), укр. щирозубий скалящий зубы , вищирити оскалить , шкiрити – то же, вискiрити, блр. щерыць, выщерыць оскалить, выпятить , шкерыць скалить , чеш. štěřiti, štiřiti, польск. szczerzyc zęby, в.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Вторая палатализация — Здание Национальной галереи в Праге. V Praze результат второй палатализации. Вторая палатализация общеславянское фонетическое изменение, спровоцированное мо … Википедия
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
kieł — m IV, D. kła, Ms. kle; lm M. kły, D. kłów 1. «u ssaków: ząb znajdujący się między siekaczami a zębami trzonowymi, zwykle stożkowaty i wyższy od pozostałych» Białe, ostre, potężne kły dzika, lwa, tygrysa, wilka, zwierząt. Błyskać groźnie kłami.… … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
