Szklić okna.
Szklić budynek.
Rzeka szkli się w słońcu.
Słownik języka polskiego . 2013.
szklić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, szklę, szkli, szklij, szklony {{/stl 8}}– oszklić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wstawiać szkło, szyby w ramy okienne, drzwiowe itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklić okna. Oszklić dom, cieplarnię.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szklić — pot. Szklić komuś oczy «oszukiwać kogoś»: – On mi coś za bardzo udaje. (...) odgrywa zwykłego wczasowicza (...). Może się maskuje. (...) Szkli nam oczy... A. Bahdaj, Wakacje … Słownik frazeologiczny
szklić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} błyszczeć jak szkło, połyskiwać; być przezroczystym jak szkło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szron szklił się w słońcu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
szklenie — ↨ szklenie się n I rzecz. od szklić (się) … Słownik języka polskiego
oszklić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}szklić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
