- sztucer
- m IV, D. -a, Ms. \sztucererze; lm M. -y«myśliwska broń kulowa o lufie gwintowanej, używana do polowań na grubą zwierzynę»
Sztucer jednolufowy, dwulufowy, łamany, niełamany, dwustrzałowy, powtarzalny.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
sztucer
Look at other dictionaries:
sztucer — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. sztucererze {{/stl 8}}{{stl 7}} kulowa broń myśliwska o gwintowanej lufie używana do polowań na grubą zwierzynę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powalić słonia ze sztucera. Sztucer myśliwski. <niem.> {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
celownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}przyrząd znajdujący się na broni palnej, ułatwiający celowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Celownik artyleryjski, optyczny, noktowizyjny. Wydłużyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
