Lekki, mocny szturchaniec.
Dać komuś szturchańca.
Dostać, oberwać od kogoś szturchańca.
Rozdawać szturchańce.
Nie szczędzić komuś szturchańców.
Słownik języka polskiego . 2013.
szturchaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. szturchaniecańca; lm D. szturchaniecańców {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzenie, pchnięcie łokciem, pięścią, kułakiem; kuksaniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągle dostawał od niej szturchańce. Dał koledze mocnego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kuksaniec — m II, D. kuksaniecańca; lm M. kuksaniecańce, D. kuksaniecańców «uderzenie kogoś łokciem lub pięścią; kuks, szturchaniec» Oberwał potężnego kuksańca … Słownik języka polskiego
kułak — I m III, D. a, N. kułakkiem; lm M. i 1. «mocno zaciśnięta dłoń, pięść» Zacisnąć rękę w kułak. Rzucił się na niego z kułakami. ◊ Śmiać się w kułak «kpić sobie z czegoś lub z kogoś, nic sobie z kogoś lub z czegoś nie robić, jawnie sobie kogoś lub… … Słownik języka polskiego
sójka — ż III, CMs. sójce; lm D. sójek 1. «Garrulus glandarius, ptak z rodziny krukowatych, dość duży, o rdzawoszarym upierzeniu z niebieskimi prążkowanymi plamami na skrzydłach, z czubkiem na głowie; wszystkożerny, pospolity zwłaszcza w lasach… … Słownik języka polskiego
tęgi — tędzy, tęższy 1. «mający dużą tuszę; otyły, gruby; mający zdrowy, krzepki wygląd, duży i mocny» Jest ładna, ale za tęga. Tęgi chłopak. Powóz ciągnęły dwa tęgie rumaki. 2. «dobry na swoim stanowisku, w swoim zawodzie, w swojej dziedzinie;… … Słownik języka polskiego
kuksaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. kuksaniecańców {{/stl 8}}{{stl 7}} pojedyncze uderzenie, pchnięcie pięścią lub łokciem; szturchaniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dostać kuksańca w ramię. Poczuć kuksańca. Rozdawać kuksańce na boki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
