- ściągać
- ndk I, \ściągaćam, \ściągaćasz, \ściągaćają, \ściągaćaj, \ściągaćał, \ściągaćany - ściągnąć dk Va, \ściągaćnę, \ściągaćniesz, \ściągaćnij, \ściągaćnął, \ściągaćnęła, \ściągaćnęli, \ściągaćnięty, \ściągaćnąwszy1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»
Ściągnąć obrus ze stołu.
Ściągnąć banderę z masztu.
Ściągnąć statek z mielizny.
2. «ciągnąc zdejmować coś z czegoś lub z kogoś (zwykle jakąś część ubrania)»Ściągnąć z rannego koszulę.
Ściągnąć rękawiczki, buty.
Ściągnąć pierścionek z palca.
Ściągnąć skórę z zająca, z węgorza.
◊ Ściągnąć kogoś z łóżka «zmusić kogoś do wstania z łóżka, obudzić»3. «mocno związywać, ściskać czymś, np. pasem, sznurkiem; ciągnąc zaciskać; zwykle w ndk - o pasie, rzemieniu itp.: ciasno opasywa滌ciągnąć walizkę rzemieniem.
Ściągnąć sukienkę paskiem.
Pasek ściąga talię.
∆ Ściągać konia; Ściągać cugle, lejce, wodze «ciągnąc mocno lejce, cugle, hamować konia, osadzać go w miejscu»4. «stopniowo, powoli przybywać gdzieś z wielu miejsc, schodzić się»Widzowie ściągali do cyrku.
Trzoda ściągała z pastwisk.
5. «gromadzić, skupiać, przyciąga滌ciągał do domu drewno na opał.
∆ Ściągać (z kogoś) podatki, należności, opłaty itp. «zmuszać kogoś do zapłacenia podatków, do uiszczenia należności, opłat itp.; egzekwować»◊ Ściągać czyjeś spojrzenia, oczy, wzrok, uwagę «zwracać na siebie uwagę, stawać się przedmiotem zainteresowania»◊ Ściągać na siebie gniew, nieszczęście, hańbę, niełaskę itp. «prowokować, kierować na siebie, wywoływać gniew, nieszczęście, hańbę, niełaskę itp.»6. «powodować czyjeś przybycie w dane miejsce; sprowadzać, zwabiać, przyciągać, być przyczyną gromadzenia się, schodzenia się gdzieś»Ściągnąć córkę do siebie na wieś.
Ściągnąć najlepszych lekarzy do chorego.
Ściągnąć przyjaciela z zagranicy.
Występy jej ściągały tłumy.
Wystawa ściągnęła wielu zwiedzających.
Ściągnąć posiłki.
Ściągnąć pomoc.
Ściągać na siebie przeciwnika.
◊ Ściągnąć sobie kogoś na kark «spowodować niepożądane przybycie kogoś»7. «odprowadzać, wydobywać skądś ciecz za pomocą rur, drenów itp.; zlewać, odciągać, wypompowywa滌ciągać piwo z antałka, z beczki.
Ściągać wino z gąsiora do butelek.
Ściągać ropę z rany.
8. «powodować zmniejszenie się czegoś, np. przez kurczenie, marszczenie, wysuszanie»Ściągnąć brwi.
Twarz ściągnięta z zimna, z bólu.
∆ Środki ściągające «leki o działaniu przeciwzapalnym, kurczące naczynia krwionośne i hamujące krwawienia, działające słabo znieczulająco i przeciwbakteryjnie; stosowane w schorzeniach skóry i błon śluzowych»9. pot. «zabierać po kryjomu cudzą własność; kraść»Ściągnąć komuś sto złotych.
10. uczn. «odpisywać rozwiązane zadanie szkolne od kolegi lub ze ściągaczki; korzystać na lekcji po kryjomu z książki albo z zeszytu przy odpowiedzi ustnej lub pisemnej»Ściągać na klasówce.
Ściągnąć rozwiązanie zadania.
ściągać się - ściągnąć się1. «opasywać się czymś ciasno, ściskać się czymś»Ściągnąć się paskiem.
2. «ulec skurczeniu»Twarz ściągnęła się od mrozu.
3. jęz. «ulegać kontrakcji, redukować się»
Słownik języka polskiego . 2013.