ścienieć

dk III, \ścieniećeję, \ścieniećejesz, \ścieniećej, \ścieniećniał, \ścieniećeli, \ścieniećniały, \ścieniećniali

1. «stać się cienkim, cieńszym; zeszczupleć»

Notes ścieniał po wyrwaniu kartek.

Ścieniały komuś ręce po długiej chorobie.

2. rzad. «o głosie, dźwięku: stać się piskliwym, wysokim»