Włosy komuś ściemniały.
Twarz komuś ściemniała od słońca.
Obraz ściemniał ze starości.
Niebo ściemniało przed burzą.
Ściemniało przed burzą.
Po zachodzie słońca ściemniało nagle.
Słownik języka polskiego . 2013.
ściemnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ciemnieć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogorzeć — dk III, ogorzećeję, ogorzećejesz, ogorzećej, ogorzećrzał, ogorzećeli, ogorzećrzały, ogorzećrzali «ściemnieć, nabrać śniadej cery wskutek częstego przebywania na słońcu; mocno się opalić» Ogorzeć od słońca … Słownik języka polskiego
ś- — «postać fonetyczna przedrostka s (z ) przed zmiękczonym c, np.: ściąć, ściemnieć, ścierać, ścierpnąć, ściskać, ściszyć» … Słownik języka polskiego
zaciemnić — dk VIa, zaciemnićnię, zaciemnićnisz, zaciemnićnij, zaciemnićnił, zaciemnićniony zaciemniać ndk I, zaciemnićam, zaciemnićasz, zaciemnićają, zaciemnićaj, zaciemnićał, zaciemnićany «uczynić coś ciemnym, zasłonić światło, oddzielić zasłoną od źródła… … Słownik języka polskiego
zgasnąć — dk Vc, zgasnąćnę, zgaśniesz, zgaśnij, zgasł, zgasła, zgaśli «przestać się palić, płonąć, świecić» Zgasły światła w oknach. Zgasła świeca, lampa. Zgasło cygaro. ∆ Motor, silnik zgasł «motor, silnik przestał pracować» przen. a) «stracić blask,… … Słownik języka polskiego
zszarzeć — dk III, zszarzećeję, zszarzećejesz, zszarzećej, zszarzećrzał, zszarzećeli, zszarzećrzały, zszarzećrzali «stać się szarym; o niebie, powietrzu itp.: stać się jaśniejszym (wczesnym rankiem, o świcie) lub ściemnieć (w czasie zmierzchu); poszarzeć»… … Słownik języka polskiego
ciemnieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, ciemniećeję, ciemniećeje, ciemniećniał, ciemniećnieli {{/stl 8}}– pociemnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ściemnieć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
