ściskanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. ściskać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} metoda badania wytrzymałości… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
СЖАТИЕ — вид деформации под действием продольных сжимающих сил, характеризующийся уменьшением расстояния между частицами деформируемого тела (Болгарский язык; Български) свиване; натиск (Чешский язык; Čeština) tlak; stlačení (Немецкий язык; Deutsch) Druck … Строительный словарь
СЖАТИЕ ВНЕЦЕНТРЕНHOE — сжатие нормальными к сечению силами, равнодействующая которых не проходит через центр тяжести этого сечения (Болгарский язык; Български) нецентричен натиск (Чешский язык; Čeština) mimostředný tlak (Немецкий язык; Deutsch) außermittiger Druck… … Строительный словарь
СЖАТИЕ РАВНОМЕРНОЕ — сжатие, при котором во всех точках поперечного сечения тела возникают деформации, одинаковые по своему значению (Болгарский язык; Български) равномерен натиск (Чешский язык; Čeština) rovnoměrný tlak (Немецкий язык; Deutsch) gleichmäßiger Druck… … Строительный словарь
СЖАТИЕ ЦЕНТРАЛЬНОЕ — сжатие нормальными к сечению силами, равнодействующая которых проходит через центр тяжести этого сечения (Болгарский язык; Български) центричен натиск (Чешский язык; Čeština) centrický tlak (Немецкий язык; Deutsch) mittiger Druck (Венгерский… … Строительный словарь
klinkier — m IV, D. u, Ms. klinkiererze, blm 1. techn. «ceramiczne tworzywo spieczone o zabarwieniu od żółtego do brunatnowiśniowego, właściwościach zbliżonych do kamionki, odznaczające się wytrzymałością na ściskanie, otrzymywane głównie z glin lessowych,… … Słownik języka polskiego
miąć — ndk Xc, mnę, mniesz, mnij, miął, mięła, mięli, mięty «przez dotykanie, ściskanie w ręce pozbawiać coś gładkości, równości; gnieść» Miąć papier. Miąć czapkę w rękach. miąć się «stawać się niegładkim, nierównym; łatwo ulegać gnieceniu, tracić… … Słownik języka polskiego
pognieść — dk XI, pognieśćgniotę, pognieśćgnieciesz, pognieśćgnieć, pognieśćgniótł, pognieśćgniotła, pognieśćgnietli, pognieśćgnieciony, pognieśćgniótłszy 1. «przez gniecenie sprawić, że coś staje się nierówne, niegładkie; pomiąć» Pognieść sobie spodnie,… … Słownik języka polskiego
wytrzymałość — ż V, DCMs. wytrzymałośćści, blm 1. «zdolność do znoszenia trudów, przeciwności losu, odporność na coś (np. na głód, niedostatek, długotrwały wysiłek fizyczny)» Wytrzymałość na zimno. Wytrzymałość na trudy. Być u kresu wytrzymałości nerwowej. 2.… … Słownik języka polskiego
zgnieść — dk XI, zgniotę, zgnieciesz, zgnieć, zgniótł, zgniotła, zgnietli, zgnieciony, zgniótłszy zgniatać ndk I, zgnieśćam, zgnieśćasz, zgnieśćaj, zgnieśćają, zgnieśćał, zgnieśćany 1. «ścisnąwszy utworzyć na czymś załomy, pozbawić gładkości; zmiętosić,… … Słownik języka polskiego