- ślad
- m IV, D. -u, Ms. śladzie; lm M. -y1. «odcisk czegoś, znak odciśnięty, np. nóg, kół, powstały po przejściu, przejeździe; trop»
Głęboki, wyraźny, trwały, nieznaczny ślad.
Ślad lisi.
Ślad stopy.
Ślad kół.
Ślad łap niedźwiedzich, kopyt.
Ślad butów.
Ślady na drodze, na piasku.
Ślady w śniegu, w trawie.
Dojrzeć, odkryć, odnaleźć, zgubić, rozpoznać ślad.
Zatrzeć, zmylić ślad.
Ślady wiodą, biegną, prowadzą dokądś.
Ślady urywają się, znikają, giną, nikną, pozostają.
∆ żegl. Ślad torowy → kilwater◊ Fałszywy ślad «znak, informacja itp. wprowadzające w błąd kogoś prowadzącego poszukiwania»◊ Chodzić, iść itp. ślad w ślad za kimś, za czymś, śladem, śladami kogoś, czegoś «iść (bezpośrednio) za kimś, nie odstępować kogoś ani na krok, podążać za kimś»◊ Iść śladem, w ślady kogoś, iść, wstępować w czyjeś ślady «wzorować się na kimś, naśladować kogoś»◊ Naprowadzić na ślad kogoś, czegoś «udzielić wskazówek umożliwiających odnalezienie, wykrycie kogoś lub czegoś»2. «pozostałość po czymś, resztki, znaki świadczące o tym, że coś istniało, działo się, odbywało się gdzieś»Ślady łez.
Ślady poparzenia.
Ślad od uderzenia.
Ślady uczty.
Ślady wojny.
Ślady budowli.
Ślady osiedli ludzkich.
Ślady dawnej piękności na czyjejś twarzy.
Ślady przeżyć.
◊ Zostawić po sobie jakiś ślad «pozostawić po sobie coś trwałego»◊ Ani śladu kogoś, czegoś; ani śladu, ani popiołu «kogoś, czegoś wcale nie ma, nie widać»◊ Przepaść bez śladu; ślad po kimś zaginął «przepaść bez wieści; ktoś wyjechał nie wiadomo dokąd; nie wiadomo, co się z kimś stało»◊ Zacierać ślady czyjeś, czegoś, zacierać ślady po kimś, po czymś «usuwać pozostałości czegoś, usuwać znaki świadczące, że ktoś gdzieś był, że gdzieś się coś działo»3. «znikoma ilość czegoś»Na tynku widać ślady farby.
Wykryć ślady trucizny w potrawie.
Słownik języka polskiego . 2013.
