światłoczuły

światłoczuły
fiz. «wrażliwy na działanie światła, reagujący na światło; zmieniający się pod wpływem światła»

Papier światłoczuły.

Emulsja światłoczuła.

Materiały, substancje światłoczułe.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • światłoczuły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} reagujący na światło, taki, w którym pod wpływem światła zachodzą zmiany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Emulsja światłoczuła. Papier światłoczuły. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błona — ż IV, CMs. błonanie; lm D. błon 1. «cienka, zwykle elastyczna, czasem przezroczysta tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach» Błona podniebienia miękkiego. Błony skrzydeł motyli, ptaków. Błony pławne ptaków pływających. Błona… …   Słownik języka polskiego

  • ciemieniowy — przym. od ciemię Otwór ciemieniowy, szew ciemieniowy w czaszce. ∆ anat. Kość ciemieniowa «jedna z parzystych kości mózgoczaszki, u człowieka bardzo dużych, okrywających mózg od góry i z boków» ∆ zool. Narząd ciemieniowy, oko ciemieniowe «narząd… …   Słownik języka polskiego

  • luksografia — ż I, DCMs. luksografiafii, blm «metoda otrzymywania obrazów fotograficznych (bez używania aparatu fotograficznego) przez działanie światła na materiał światłoczuły, na który rzucają cień przyłożone do niego przedmioty» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • naświetlać — ndk I, naświetlaćam, naświetlaćasz, naświetlaćają, naświetlaćaj, naświetlaćał, naświetlaćany naświetlić dk VIa, naświetlaćlę, naświetlaćlisz, naświetlaćświetl, naświetlaćlił, naświetlaćlony 1. «poddawać działaniu promieni słonecznych lub… …   Słownik języka polskiego

  • papier — m IV, D. u, Ms. papiererze; lm M. y 1. «materiał w postaci wstęgi lub arkuszy otrzymywany w wyniku procesu produkcyjnego z włókien, głównie roślinnych, z odpowiednimi dodatkami» Papier pakowy, listowy, rysunkowy, afiszowy, nutowy, maszynowy,… …   Słownik języka polskiego

  • rodopsyna — ż IV, CMs. rodopsynanie med. «światłoczuły barwnik zawarty w pręcikach siatkówki oka, nie syntetyzujący się przy braku witaminy A, co powoduje upośledzenie widzenia o zmroku (kurzą ślepotę)» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • światłoczułość — ż V, DCMs. światłoczułośćści, blm fiz. rzecz. od światłoczuły Światłoczułość materiałów fotograficznych …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”