- świeżyć
- ndk VIb, \świeżyćżę, \świeżyćżysz, \świeżyćył, \świeżyćżonyhutn. «usuwać domieszki z metali przez utlenianie surówek w piecach stalowniczych (przy wytapianiu stali, miedzi, ołowiu)»
Słownik języka polskiego . 2013.
świeżyć
Look at other dictionaries:
świeżenie — n I rzecz. od świeżyć Świeżenie tlenem … Słownik języka polskiego
šviežyti — 2 ךviẽžyti, ija, ijo (l. swieżyć) 1. tr. Lel, An kauti (ppr. šūviu): Jo šautuvas gerai šviẽžija! Vad. Kaip patrinkėjo iš armotos, balsas šviežijo Slm. 2. refl. nusibaigti papjautam: Greit šviẽžijos kiaulis: kaip dūriau – tuoj ir negyvas Slk.… … Dictionary of the Lithuanian Language
