świszczeć

świszczeć
ndk VIIb, \świszczećczę, \świszczećczysz, świszcz, \świszczećczał, \świszczećczeli
→ świstać w zn. 1
◊ Pędzić, mknąć, wywijać czymś itp. aż w uszach świszczy, aż powietrze świszczy (w uszach) «pędzić, mknąć, wywijać czymś bardzo szybko, ze świstem»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • świszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, świszczećczę, świszczećczy, świszczećczał, świszczećczeli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać świst; świstać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiatr świszczy w ruinach zamczyska. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”