- talerz
- m II, D. -a; lm M. -e, D. -y1. «naczynie stołowe, mające okrągły kształt, wgłębione w środku, przeznaczone do podawania i jedzenia różnych potraw; zawartość tego naczynia»
Porcelanowy, fajansowy, kryształowy, srebrny talerz.
Talerz z zupą, z owocami, z pierogami.
Talerz kaszy.
Nalać zupy na talerz.
Nałożyć jakieś danie na talerz.
Zjeść cały, kopiasty talerz makaronu.
Zjeść dwa talerze rosołu.
Roznosić, rozstawiać, zebrać talerze.
Zmywać, wycierać talerze.
∆ Głęboki talerz «talerz przeznaczony do podawania zup, mający nieco większe wgłębienie»∆ Płaski, płytki talerz «talerz przeznaczony do podawania potraw o konsystencji stałej, mający niewielkie wgłębienie»∆ Latające talerze «rzekome pojazdy z innych planet przypominające kształtem talerze, widywane jakoby nad Ziemią»◊ Dymiący talerz «talerz z gorącą potrawą, nad którą unosi się para»2. łow. «biała plama na pośladkach jelenia, daniela i sarny»3. tylko w lm, muz. «instrument perkusyjny składający się z dwóch okrągłych metalowych płyt, którymi grający uderza jedną o drugą; żele, czynele»4. roln. «okrągłe ostrze narzędzi rolniczych (brony, pługa)»
Słownik języka polskiego . 2013.