Słownik języka polskiego . 2013.
tamburyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tamburynnie {{/stl 8}}{{stl 7}} instrument perkusyjny, składający się z małej obręczy z luźno zawieszonymi blaszkami, z jednej strony obciągnięty skórą, czasami z dzwoneczkami zawieszonymi wewnątrz obręczy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bębenek — m III, D. bębeneknka, N. bębeneknkiem; lm M. bębeneknki 1. «mały bęben perkusyjny instrument muzyczny; także podobna zabawka» Uderzać w bębenek pałeczkami. Grać na bębenku. ∆ Bębenek baskijski «instrument perkusyjny o nieokreślonej wysokości… … Słownik języka polskiego
membranofon — m IV, D. u, Ms. membranofonnie; lm M. y muz. «instrument muzyczny, perkusyjny, w którym źródłem dźwięku jest uderzona membrana, tj. napięta błona lub skóra, np. bęben, kocioł, tamburyn» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
instrument perkusyjny — {{/stl 13}}{{stl 7}} instrument muzyczny, w którym dźwięk uzyskiwany jest przez uderzenie, np. ręki, pałki, pałeczki trzymanej w ręce (np. bęben, kotły, gong, tamburyn) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
membranofon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. membranofonnie {{/stl 8}}{{stl 7}} perkusyjny instrument muzyczny, który wydaje dźwięki po wprawieniu w drganie membrany, tj. błony lub skóry, poprzez uderzenie, potarcie, np. bęben, tamburyn, kocioł… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
