tancerka

tancerka
ż III, CMs. \tancerkarce; lm D. \tancerkarek
forma ż. od tancerz.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • tancerka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. tancerkarce; lm D. tancerkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta tancerz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znakomita, marna tancerka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • girlsa — [wym. gerlsa] ż IV, CMs. girlsasie; lm D. girls «tancerka rewiowa, tancerka zespołu baletowego w teatrze rewiowym» Występ girls. ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • Stanisław Jackowski — (1887 in Warsaw – 1951 in Katowice) was a Polish sculptor, and nephew of novelist Bolesław Prus.LifeStanisław Jackowski was born in 1887 to Polish parents in Warsaw, in the part of Poland then ruled by the Russian Empire.In 1909 11 he trained at… …   Wikipedia

  • Балицкий, Стефан — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Балицкий. Стефан Балицкий Стефан Балицкий (польск. Stefan Balicki; 17 мая 1899, с. Чуква (ныне Самборского района Львовской области Украины)  29 марта 1943, Познань) …   Википедия

  • węzeł — 1. książk. Przeciąć, rozciąć węzeł gordyjski «rozwiązać trudną sprawę jakimś radykalnym posunięciem»: Czerwony Obłok ani nie wybrał nowego miejsca, ani też nie godził się na żadną propozycję władz i nadal koczował ze swoim półtoratysięcznym… …   Słownik frazeologiczny

  • bajadera — ż IV, CMs. bajaderaerze; lm D. bajaderaer «hinduska tancerka kultowa, pełniąca służbę przy świątyni Buddy» ‹port.› …   Słownik języka polskiego

  • balerina — ż IV, CMs. balerinanie; lm D. balerinain 1. «tancerka, solistka zespołu baletowego» Balerina liryczna. Taniec słynnej baleriny. 2. zwykle w lm «rodzaj obuwia damskiego o kształcie czółenek na płaskim obcasie, często na gumie» Chodzić w balerinach …   Słownik języka polskiego

  • baletnica — ż II, DCMs. baletnicacy; lm D. baletnicaic «tancerka występująca w balecie» …   Słownik języka polskiego

  • danserka — ż III, CMs. danserkarce; lm D. danserkarek «partnerka w tańcu; tancerka» …   Słownik języka polskiego

  • diwa — ż IV, CMs. diwawie; lm D. diw przestarz. «pierwsza śpiewaczka opery lub operetki; ulubiona, słynna aktorka, tancerka; gwiazda» Diwa operetkowa, kabaretowa. ‹wł. z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”