- tarcznik
- m III, DB. -a, N. \tarcznikkiem; lm M. -izool. tarczniki «Diaspididae, rodzina pluskwiaków, której samice charakteryzują się zredukowanymi czułkami, zanikłymi odnóżami i mają ciało okryte tarczką; są groźnymi szkodnikami roślin uprawnych»
Słownik języka polskiego . 2013.