tarcznik

tarcznik
m III, DB. -a, N. \tarcznikkiem; lm M. -i
zool. tarczniki «Diaspididae, rodzina pluskwiaków, której samice charakteryzują się zredukowanymi czułkami, zanikłymi odnóżami i mają ciało okryte tarczką; są groźnymi szkodnikami roślin uprawnych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”