- teatr
- m IV, D. -u, Ms. \teatrtrze; lm M. -y1. blm«dziedzina sztuki polegająca na realizowaniu scenicznych utworów literackich, przeznaczonych na scenę przez autorów lub adaptowanych przez reżysera, obejmująca również operę, balet, pantomimę, rewię itp.»
Teatr dramatyczny, operowy, komediowy, rewiowy.
Teatr klasyczny, awangardowy, nowoczesny.
∆ Teatr kukiełkowy, lalkowy «widowisko, w którym zamiast aktorów występują lalki poruszane ręcznie lub mechanicznie»∆ Teatr muzyczny «widowisko, w którym tekst mówiony przeplatany jest śpiewem i muzyką»∆ Teatr radiowy, telewizyjny «audycja radiowa lub widowisko telewizyjne zrealizowane na podstawie utworu dramatycznego (często specjalnie napisanego dla radia lub telewizji)»2. blm«twórczość sceniczna danego autora, kraju, narodu, danej epoki»Teatr Witkiewicza, Wyspiańskiego, Szekspira.
Teatr francuski, rosyjski.
Teatr starożytny, średniowieczny.
3. «instytucja, organizacja zajmująca się wystawianiem utworów scenicznych; zespół aktorów, reżyserów, scenografów, muzyków, mechaników pracujących w tej instytucji»Teatr amatorski, szkolny, prowincjonalny, zawodowy.
Dyrekcja teatru.
Prowadzić teatr.
Chodzić, pójść do teatru.
Występować w teatrze.
Teatr wystawia, daje sztukę, przedstawienie, występuje z premierą jakiejś sztuki.
∆ Teatr objazdowy «teatr dający przedstawienia w różnych miejscowościach, czasem nie mający stałej siedziby»∆ hist. Teatr ogródkowy «teatr dający przedstawienie na scenie kawiarni lub restauracji, mieszczący się na świeżym powietrzu, popularny w XIX w.»4. «budynek, pomieszczenie przystosowane do wystawiania utworów scenicznych; także: widzowie zebrani na przedstawieniu, widownia»Widownia, kulisy teatru.
Przepełniony teatr.
Teatr świeci pustkami.
Dziś w teatrze grają Szekspira.
Teatr szaleje z zachwytu.
5. blmpot. «przedstawienie; bytność na przedstawieniu»Po teatrze poszli do znajomych.
6. daw. «scena»dziś we fraz. Teatr wojny «teren, miejsce, na którym toczy się wojna»‹gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.