- teizm
- m IV, D. -u, Ms. \teizmzmie, blm«pogląd filozoficzno-religijny uznający istnienie poza i ponad przyrodą jedynego osobowego Boga, będącego stwórcą świata i rządzącego nim»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
teizm
Look at other dictionaries:
teizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. teizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pogląd filozoficzno religijny uznający istnienie osobowego, nadprzyrodzonego i rozumnego Boga, który stworzył świat i nim rządzi {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
teizm — is., fel., Fr. théisme Tanrıcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
teizm — is. <yun.> Allahın fövqəltəbii vücud kimi varlığına, bütün maddi və mənəvi proseslərə onun zəka və iradəsinə təsir göstərməsini qəbul edən dini, fəlsəfi təlim … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tanrıcılık — is., ğı, fel. Evreni yaratan ve yöneten, vahiy yoluyla insanlara buyruklar veren bir Tanrı nın varlığına inanma, teizm Birleşik Sözler çok tanrıcılık kamu tanrıcılık neden tanrıcılık tek tanrıcılık tüm tanrıcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
egoteizm — m IV, D. u, Ms. egoteizmzmie, blm filoz. «uważanie samego siebie za boga» ‹łac. + teizm› … Słownik języka polskiego
