telekomunikacyjny

telekomunikacyjny
przym. od telekomunikacja

Centrala, linia, sieć telekomunikacyjna.

System telekomunikacyjny.

Urząd telekomunikacyjny.

∆ Satelita telekomunikacyjny «sztuczny satelita Ziemi przeznaczony do telekomunikacji»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • telekomunikacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący telekomunikacji, będący jej składnikiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}System telekomunikacyjny. Przedsiębiorstwo telekomunikacyjne. Łączność telekomunikacyjna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • КАБЕЛЬ СВЯЗИ — кабель 1. для передачи сигналов связи (Болгарский язык; Български) съобщителен кабел (Чешский язык; Čeština) sdělovací kabel (Немецкий язык; Deutsch) Fernmeldekabel (Венгерский язык; Magyar) hírközlő kábel (Монгольский язык) холбооны кабель… …   Строительный словарь

  • УЗЕЛ ТЕЛЕФОННЫЙ — предприятие связи, обслуживающее население района или города и ведающее развитием телефонной сети, её эксплуатацией и взиманием оплаты за услуги, оказываемые населению (Болгарский язык; Български) телефонен възел (Чешский язык; Čeština) oblastní… …   Строительный словарь

  • kabel — m I, D. kabelbla; lm M. kabelble, D. kabelbli 1. «gruby przewód utworzony ze splotu drutów metalowych (zwykle miedzianych lub aluminiowych) wzajemnie izolowanych, zabezpieczony przed wpływami zewnętrznymi wspólną warstwą materiału izolacyjnego,… …   Słownik języka polskiego

  • kanał — m IV, D. u, Ms. kanałale; lm M. y 1. «rów osuszający lub nawadniający, przekop doprowadzający albo odprowadzający wodę» Kanał melioracyjny, rozprowadzający. Sieć kanałów irygacyjnych. ∆ Kanał energetyczny «kanał doprowadzający lub odprowadzający… …   Słownik języka polskiego

  • kod — m IV, D. u, Ms. kodzie; lm M. y «system umownych sygnałów, znaków, liter, nazw itp. używany do przekazywania informacji» Kod dalekopisowy, telekomunikacyjny. Kod pocztowy. Szyfrować wiadomość według kodu. Przekazywać informacje kodem. ∆ biochem.… …   Słownik języka polskiego

  • mikroksiężyc — m II, D. a; lm M. e, D. ów «sztuczny satelita Ziemi» Mikroksiężyc telekomunikacyjny …   Słownik języka polskiego

  • nadajnik — m III, D. a, N. nadajnikkiem; lm M. i «urządzenie telekomunikacyjne lub telemechaniczne zamieniające doprowadzone do niego informacje w odpowiednie sygnały (elektryczne, dźwiękowe, świetlne) i wysyłające je w postaci najdogodniejszej do dalszego… …   Słownik języka polskiego

  • satelita — m odm. jak ż IV, CMs. satelitaicie; lm M. satelitaty, D. satelitatów 1. «ciało niebieskie mniejsze krążące wokół większego; księżyc» Satelity Jowisza. ∆ Sztuczny satelita «urządzenie o specjalnej konstrukcji wystrzelone w przestrzeń… …   Słownik języka polskiego

  • telesatelita — m odm. jak ż IV, CMs. telesatelitaicie; lm M. telesatelitaty, D. telesatelitatów «satelita telekomunikacyjny» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”