termin

termin
m IV, D. -u, Ms. \terminnie; lm M. -y
1. «czas, w którym jakaś czynność powinna być wykonana, czas wyznaczony na wykonanie jakiejś czynności, na dopełnienie jakichś warunków»

Krótki, roczny, umówiony termin.

Termin gwarancyjny, sądowy, ustawowy.

Termin dostaw, egzaminu, płatności, spotkania.

Naznaczyć, wyznaczyć termin.

Odroczyć, przesunąć termin.

Pilnować terminu.

Skończyć coś w terminie a. na termin, przed terminem.

Termin upływa, kończy się, wygasa.

Termin przypada na jakiś dzień.

praw. Termin prekluzyjny, termin zawity «termin nieprzekraczalny, po którego upływie spełniona czynność jest nieważna»
2. «wyraz lub połączenie wyrazowe o specjalnym, konwencjonalnie ustalonym znaczeniu naukowym, technicznym, zawodowym»

Termin filozoficzny, gramatyczny, naukowy, prawny, techniczny.

Termin z zakresu filozofii, prawa, językoznawstwa.

3. przestarz. «nauka rzemiosła u majstra»

Być w terminie u szewca, u krawca.

‹z łc.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • termin — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. terminnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okres, czas wyznaczony na wykonanie danej czynności, na dopełnienie jakichś warunków; data wyznaczająca kres czegoś, granicę,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • termin — tèrmīn m <G termína> DEFINICIJA 1. znanstveni ili stručni izraz ili ime za određeni pojam; točno određeni i kodificirani izraz [stručni termin; tehnički termin]; naziv, nazivak 2. a. određeno ili dogovoreno vrijeme kad se što ima obaviti [u …   Hrvatski jezični portal

  • Termin — Sm std. (13. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. terminus festgelegter (Grenz )Punkt, Grenze, Grenzlinie, Endpunkt . Verb: terminieren.    Ebenso nndl. termijn, nfrz. terme, nschw. termin, nnorw. termin; determinieren. ✎ Schirmer, A. (1911), 190;… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Termin — »festgesetzter Zeitpunkt; Liefer , Zahlungs , Gerichtsverhandlungstag«: Das in Texten des hochd. Sprachbereichs seit dem Ende des 13. Jh.s bezeugte Wort (mhd. termin) geht über gleichbed. mlat. terminus auf lat. terminus »Grenzzeichen, Grenzstein …   Das Herkunftswörterbuch

  • Termin — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Vereinbarung • Verabredung Bsp.: • Er konnte die Verabredung nicht einhalten. • Sheila musste früher von der Arbeit gehen, weil sie einen Termin beim Zahnarzt hatte. • Ein Zahnarzttermin ist wichtig …   Deutsch Wörterbuch

  • Termin — (v. lat. Terminus, 1) ein gewisser Zeitraum, innerhalb dessen ein rechtliches Geschäft den Rechten gemäß vorgenommen werden muß, so v.w. Frist, Dilation (s.d.); 2) (Tagfahrt, Diät, Dingemahl, genächter Tag, wo dergleichen durch Commissarien aus… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Termīn — (v. lat. terminus, »Grenze«, Tagfahrt), Zeitpunkt, an dem eine bestimmte Handlung, namentlich eine Rechtshandlung, vorgenommen werden muß, im Gegensatz zur Frist, binnen der dies zu geschehen hat. Die Festsetzung (Terminsbestimmung) erfolgt bald… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Termin — Termīn (lat.), bestimmte Zeit, zu welcher etwas zu geschehen hat, Frist (s.d.); anberaumter Gerichtstag. (S. auch Terminus.) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Termin — Termin, lat. dtsch., gerichtliche Frist; terminus a quo, lat., der Zeitpunkt, von welchem an; terminus ad quem, der Zeitpunkt, zu welchem man rechnet …   Herders Conversations-Lexikon

  • tèrmīn — m 〈G termína〉 1. {{001f}}znanstveni ili stručni izraz ili ime za određeni pojam; točno određeni i kodificirani izraz [stručni ∼; tehnički ∼]; naziv, nazivak 2. {{001f}}a. {{001f}}određeno ili dogovoreno vrijeme kad se što ima obaviti; rok [u tom… …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • termin — TÉRMIN s.m. v. termen. Trimis de LauraGellner, 25.03.2008. Sursa: DN …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”