- cap
- Im IV, DB. -a, Ms. \cappie; lm M. -y1. «baran lub kozioł, zwłaszcza stary lub wykastrowany»
Beczenie capa.
◊ pot. Głupi jak cap «bardzo głupi, tępy»przen. pot.a) «człowiek brodaty; brodacz»b) «człowiek głupi; głupiec, bałwan»2. łow. «samiec kozicy»‹rum.›IIm IV, D. -a, Ms. \cappie; lm M. -y1. techn. «hak zawieszany na linie, służący do opuszczania i podnoszenia aparatu wiertniczego przy wierceniu ręcznym; hak wyciągowy»2. przestarz. «kołek spinający dwa bale; dziś częściej: czop»‹niem.›III«wykrzyknienie wyrażające nagłe schwytanie kogoś, czegoś»Dozorca cap złodzieja za kołnierz.
Lis cap! - schwytał kurę.
◊ pot. Łap-cap, łapu-capu, na łapu-capu «szybko, pospiesznie, bez namysłu, byle jak»
Słownik języka polskiego . 2013.