topienie

topienie
↨ topienie się
n I
rzecz. od topić (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • СТЕКЛОВАРЕНИЕ — получение стекломассы из шихты (Болгарский язык; Български) топене на стъкло (Чешский язык; Čeština) tavení skla (Немецкий язык; Deutsch) Glasschmelzen (Венгерский язык; Magyar) üvegolvasztás (Монгольский язык) шил хайлуулах (Польский язык;… …   Строительный словарь

  • Poland — /poh leuhnd/, n. a republic in E central Europe, on the Baltic Sea. 38,700,291; ab. 121,000 sq. mi. (313,400 sq. km). Cap.: Warsaw. Polish, Polska. * * * Poland Introduction Poland Background: Poland is an ancient nation that was conceived around …   Universalium

  • likwacja — ż I, DCMs. likwacjacji, blm 1. geol. «proces rozdzielania się magmy na frakcje ciekłe o różnym składzie chemicznym, zachodzący pod wpływem siły ciężkości» 2. techn. «częściowe topienie stopu w celu rozdzielenia jego składników» 3. techn.… …   Słownik języka polskiego

  • marzanna — ż IV, CMs. marzannannie; lm D. marzannaann 1. gw. «kukła słomiana symbolizująca zimę, obnoszona po wsi, topiona podczas tego obrzędu na znak końca zimy» Topienie marzanny. 2. bot. «Rubia, roślina z rodziny marzanowatych, o drobnych kwiatach… …   Słownik języka polskiego

  • top — I m IV, D. u, Ms. toppie, blm techn. «topienie metalu; także: produkt topienia» II m IV, D. u, Ms. toppie; lm M. y żegl. «wierzchołek drzewca ustawionego pionowo, np. masztu, stengi» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • wytopić — dk VIa, wytopićpię, wytopićpisz, wytopićtop, wytopićpił, wytopićpiony wytapiać ndk I, wytopićam, wytopićasz, wytopićają, wytopićaj, wytopićał, wytopićany «otrzymać coś przez topienie w ogniu (na ogniu) i oddzielenie od innych składników» Wytapiać …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”