- towarzystwo
- n III, Ms. \towarzystwowie1. blm«obecność czyjaś przy kimś, przebywanie z kimś, towarzyszenie komuś»
Dotrzymać komuś towarzystwa.
Unikać czyjegoś towarzystwa.
Nie dbać o czyjeś towarzystwo.
Przebywać, być w czyimś towarzystwie.
Narzucać się komuś ze swoim towarzystwem.
∆ przestarz. Dama, panna do towarzystwa «opiekunka, towarzyszka osoby starszej, chorej albo młodej, nie mającej matki»2. blm«grono osób znajomych, zaprzyjaźnionych, będących ze sobą w bliskim kontakcie na gruncie prywatnym lub zespół osób (także jedna osoba) stanowiących czyjeś najbliższe otoczenie»Wesołe, rozbawione towarzystwo.
Dobrane towarzystwo.
Nieodpowiednie dla kogoś towarzystwo.
Wpaść w złe towarzystwo.
To nie jest dla ciebie towarzystwo.
Znaleźć sobie dobre towarzystwo.
Bawić się w mieszanym towarzystwie.
Towarzystwo od brydża.
Zabawiał całe towarzystwo przy stole.
Byli w restauracji w większym towarzystwie.
□ Dla towarzystwa dał się Cygan powiesić.3. lm D. \towarzystwoystw«organizacja, stowarzyszenie, zgrupowanie ludzi mających wspólne cele, np. naukowe, kulturalne; także: spółka handlowa, przemysłowa»Towarzystwo naukowe, krajoznawcze.
Zawiązać, założyć towarzystwo.
4. lm D. \towarzystwoystw«ograniczony krąg osób należących do grup wyżej postawionych w hierarchii społecznej, nadających ton życiu towarzyskiemu»Panna z towarzystwa.
Kwiat, śmietanka towarzystwa.
Bywać, obracać się w najlepszych towarzystwach.
Słownik języka polskiego . 2013.