- transcendentalny
- filoz. «przekraczający granice podmiotu (umysłu) poznającego i odnoszący się do przedmiotu poznania»‹łc.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
transcendentalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, filoz. {{/stl 8}}{{stl 7}} przekraczający granice podmiotu (umysłu) poznającego, odnoszący się do apriorycznych form poznania; pozadoświadczalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poznanie transcendentalne. <fr.> {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
idealizm — m IV, D. u, Ms. idealizmzmie, blm 1. «bezkrytycyzm w stosunku do otoczenia, niedostrzeganie negatywnych stron życia, hołdowanie wzniosłym, lecz nierealnym ideałom; marzycielstwo» Kierować się idealizmem w stosunkach rodzinnych. 2. filoz.… … Słownik języka polskiego
transcendentalność — ż V, DCMs. transcendentalnośćści, blm rzecz. od transcendentalny Transcendentalność bytu … Słownik języka polskiego
trans- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający: przez, poprzez, poza , za , z drugiej strony, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}transoceaniczny, transkontynentalny, transcendentalny, transgalaktyczny {{/stl 8}}{{stl 7}} <łac.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień