- tropowiec
- m II, DB. \tropowiecwca; lm M. \tropowiecwce, D. \tropowiecwcówłow. «pies myśliwski mający doskonały węch, używany do wyszukiwania zwierzyny, zwykle grubej, po tropie»
Słownik języka polskiego . 2013.
tropowiec
Look at other dictionaries:
tropiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów 1. «osoba znająca się na tropach, tropieniu i osaczaniu zwierzyny; myśliwy tropiący zwierzynę» Tropiciele wilków. przen. «ktoś zajmujący się tropieniem, ściganiem kogoś» Tropiciel przemytników, kłusowników. 2. lm… … Słownik języka polskiego
tropiciel — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba zajmująca się tropieniem zwierzyny, ktoś znający się na tropach i osaczaniu zwierzyny; myśliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tropiciel… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
