trójkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, trójkowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywany we trójkę, trójkami; złożony z trzech osób lub trzech identycznych przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kolumna trójkowa. Do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szyk — I m III, D. u, N. szykkiem; lm M. i «elegancja, wykwint, wytworność (zwłaszcza w ubieraniu się, w ruchach)» Szyk wielkomiejski. Nabierać szyku. Zajechać z szykiem samochodem. Ubierać się z szykiem, bez szyku. Ktoś jest bez szyku. ◊ pot. Zadać… … Słownik języka polskiego
trójkowicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «uczeń mający z przedmiotów szkolnych przeważnie trójki jako oceny; uczeń trójkowy» … Słownik języka polskiego
trójkowicz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uczeń otrzymujący zwykle trójki; uczeń trójkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}W szkole średniej należał do trójkowiczów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień